Cine 05 Sospetto “Segni Misteriosi…”

Marcus Stiglegger/Deadline

Und wer weitere Nahrung für das innere Kino sucht, sollte sich mit SOSPETTO beschäftigen, einem deutschen Duo, das Musik im Stil der italienischen 1960er und 1970er kultiviert. Das knüpft mit synthetischen Chorälen an Fabio Frizzi an, beschwört die Melodien von Bruno Nicolai und Morricone, und doch lebt SOSPETTO von einem zeitgemäßen Touch. Es fällt nicht schwer, einen Giallo oder Poliziotto zu diesen Klängen zu imaginieren, weniger konventionell als vielmehr essenziell vielleicht. SOSPETTO sind für die Musikszene, was AMER für den Film leistete. Ich zieh nach Wien, wenn das so weitergeht. Bin ohnehin Österreicher.

George Pacheko/Boston Examiner

Sospetto, meanwhile, composes a soundtrack for a movie which doesn’t exist-or at least not yet-with their Cineploit debut Segni Misteriosi, con il sangue dipinto sul muro. Translated as ‘Mysterious Signs with Blood Painted on the Wall,’ Sospetto’s fifteen track opus ventures across genre lines to encapsulate all of the musical motifs commonly found within 1970s Italian thrillers. Sospetto composers Christian Rzechak and Hobo Jeans have all the aces here, crafting songs which perfectly mimic the creepy and malevolent sound of classic Morricone, particularly that found on the maestro’s early giallo work for director Dario Argento. Indeed, much of Segni Misteriosi wouldn’t sound out of place on the soundtrack for Argento’s established ‘Animal Trilogy’ of gialli, Cat o’ Nine Tails, Four Flies On Grey Velvet and The Bird with the Crystal Plumage. A dark, percussive atmosphere prevails here on the lion’s share of Misteriosi-creating an atmosphere of impending dread-while other tracks tend to capture the energetic and action packaged motifs often found within the violent police thrillers of Umberto Lenzi and Stelvio Massi.

Dusty Groove Chicago

A cool contemporary combo, but one who draw heavily from the sound of Italian film scores of the 70s – all with an approach that easily makes this album a perfect partner for any giallo soundtracks you might love! Instrumentation is nice and dark – a cool mix of strings and keyboards, with some slight and subtle rhythms – all used together in ways that are never too jamming, and which really preserve a strong sense of tension throughout – but also offer up some melodic moments as a respite, too – that balance between darkness and light you’d find in the best film scores by Ennio Morricone! The overall presentation is wonderful – truly classic, and worthy of the great cover as well – and titles include “Sotto Il Sole”, “Gli Occhi Della Dolcezza”, “Uccelare”, “Canto Del Cigno”, “Agente D’Oriente”, and “Senza Calore”. (LP comes with bonus CD version of the full album!)  © 1996-2012, Dusty Groove, Inc.

carrysnewundergroundmusic.blogspot.nl

In tegenstelling wat de naam doet vermoeden, is Sospetto een Duits duo, dat zich bezig houdt met het maken van Italiaanse film muziek en dit duo is geïnspireerd door onder andere Goblin, Fabio Frizzi, Bruno Nicolai en andere muziek film makers.
Hun LP/CD is in een gelimiteerde oplage van 250 stuks , zowel LP als CD, uitgebracht door het Cineploit label, dat zich bezig houdt met het uitgeven van film muziek.
Op “Segni Misteriosi, Con Il Sangue Dipinto Sul Muro” staan 15 korte nummers, waarvan het kortste 38 seconden duurt en het langste 4 minuten.
De CD begint met “Canto Del Cigno (Segni Misteriosi No.1)”, een langzaam door strijkers en piano gespeeld stukje, dat gevolgd wordt door het spannende “Uccelare”, waarin vogelgeluiden te horen zijn, symfonisch gespeelde muziek, waarin de synthesizer de hoofdrol vertolkt in een aanstekelijk ritme (luister naar dit nummer via de youtube link onder de recensie).
Vervolgens hoor ik “L’Ultimo Respiro (Segni Misteriosi No.2)”, dat door de piano en strijkers op spannende wijze wordt gespeeld, waarna het langste nummer volgt, grtiteld “La Fiducia E L’Omicidio”, dat een swingend stukje muziek is geworden, waarin disco invloeden verweven zitten.
Daarna volgt “Capogiro (Segni Misteriosi No.3)”, een fantastisch zwaar stukje piano muziek, dat experimenteel klinkt en me aan mijn stoel gekluisterd houdt.
Dan krijg ik “Agente D’Oriente” te horen, dat dreigend en oosters overkomt, een terugkerend ritme bevat en ook lichte hardrock invloeden kent.
In “Gli Occhio Della Dolcezza” gaat het duo op de orkestrale toer en “Un Coltello Alla Golla (Segni Misteriosi No.4)” is weer zo’n geweldig experimenteel nummer.
“Sotto Il Sole” heeft jazz en zuid Amerikaanse klanken en doet me enigszins denken aan de muziek van Astrud Gilberto en dit nummer wordt gevolgd door het kortste nummer, “Nella Tua Testa (Segni Misteriosi No.5)”, een experimenteel gespeeld stukje jazz.
Sospetto vervolgt met “Troppo Ferro (Nel Sangue)” de experimentele weg, maar hierin zitten ook dance invloeden en in combinatie met de film muziek vormt dat een schitterend geheel.
Duistere, maar erg spannende klanken, hoor ik in “Guanti Neri (Segni Misteriosi No.6)”, dat naar de symfonische rock neigt, “Senza Calore” is een mix van symfonische rock en jazz, “Il Tempo Di Verita” doet me lichtelijk aan de muziek van Les Fragments De La Nuit denken, vanwege de feeerieke zang en “Dottore Phelps Contra Il Pipistrello” is een waanzinnig goede mix van rock & roll, elektro en dance, waarbij het onmogelijk is stil te blijven zitten.
Sospetto heeft met “Segni Misteriosi, Con Il Sangue Dipinto Sul Muro” een fantastische CD gemaakt, die je gewoon gehoord moet hebben! Een aanrader dus!

Dark Entries / Holland

In hetzelfde muzieksegment van Orgasmo Sonore hoort het Duitse duo Sospetto (betekent verdenking) thuis, met dit verschil dat men uitsluitend eigen nummers brengt. Het tweetal baseert zijn eigen composities op Italiaanse films uit de jaren zestig en zeventig. Meer specifiek het subgenre ‘Giallo’. Deze vlag dekt de volledige lading thrillers uit die tijd. Of het thema nu psychologie, griezel of misdaad was maakt niet uit. Sospetto put uit een breder scala dan Orgasmo Sonore. Naast georkestreerde fragmenten kiezen de twee muzikanten voor funk, jazz, pop, bossa nova en gaat men soms zelfs op de experimentele toer. Klassieke filmtunes zoals ‘La Fiducia E L’Omicidio’, ‘Gli Occhi Della Dolcezza’ en ‘Sotto Il Sole’ worden afgewisseld met meer gedurfde, soms aan rock gerelateerde songs als ‘Dottore Phelps Contra Il Pipistrello’, ‘Uccelare’, ‘Agente D’Oriente’, ‘Troppo Ferro (Nel Sangue)’ en vreemde geluidscollages als ‘Capogiro’ en ‘Un Coltello Alla Galla’. Dit album klinkt alvast een stuk spannender en gevarieerder dan ‘Revisiting Obscure Film Music vol. 2’.